3 x Tal vez será mi alcohol

Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.

MuziekLucio Demare
TekstHomero Manzi
Jaar1943
Tango.infohttps://tango.info/T0370199282
El Recodohttps://www.el-recodo.com/music?S=Tal+vez+ser%C3%A1+mi+alcohol+%28Tal+vez+ser%C3%A1+su+voz%29
Todotangohttps://www.todotango.com/musica/tema/567/Tal-vez-sera-mi-alcohol/

Tal vez será mi alcohol

Het is donker op de dansvloer en onbedoeld vormen zich schaduwen, die Griseta oproepen, Malena, Maria Esther.

Een tango binnen de tango, dat is deze Tal vez será mi alcohol. In de tekst bevinden we ons in een donkere tangosalon. De schaduwen roepen vrouwspersonen uit andere tango’s op, onder andere Griseta en Malena. Er speelt droevige tangomuziek: een bandeneon, een hartverscheurende viool, een snikkende stem. De tekstdichter, gevoelig als hij is voor al deze indrukken, herinnert zich daardoor, of misschien wel door de alcohol, de stem van een geliefde. Zij is niet meer, ze was opeens vertrokken, maar de tekstdichter kan niet anders dan aan haar denken, vooral als de sombere schaduwen van de tango haar oproepen. Prachtig hoe de sfeer van een tangosalon en de treurige muziek verbonden wordt met een herinnering én de verwarring van de hoofdpersoon. Want was het nu de muziek of de alcohol, dat hij haar stem hoorde? Deze tekst uit 1943 verwijst naar andere bekende tango’s: Griseta uit 1924, Malena uit 1942 en de wals Maria Esther (1943 of eerder).

Deze tango van Demare en Manzi stamt uit het voorjaar van 1943. Het nummer werd meteen, 6 mei 1943, opgenomen door het orkest van Lucio Demare met de stem van Raúl Berón. Een kleine maand later, 4 juni 1943, kwam de rechts-militaire regering van Pablo Ramirez aan de macht, waarvan Juan Perón onderminister was en in 1945 de gekozen president werd. Met de rechts-militaire dictatuur kwam ook de censuur, en die censuur keurde af: Lunfardo (het slang van Buenos Aires), alcoholgebruik en dronkenschap en “alles wat als negatief voor de taal of het land kon worden opgevat”. De tango Tal vez será mi alcohol was meteen de klos. De titel werd Tal vez sera tu voz (naar een regel uit het lied), de verwijzingen naar alcohol in de tekst werden aangepast, de fueye (blaasbalg oftewel bandoneon) werd een piano. Nog datzelfde jaar, 13 september 1943, werd de gecensureerde versie nogmaals opgenomen door Demare/Berón. Dat is de versie die in de salon het meest gedraaid wordt. Ook de uitvoering van Troilo/Marino uit datzelfde jaar is de gecensureerde versie.

Volledige vertaling

3 x No nos veremos más

Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.

MuziekLucio Demare
TekstAlfredo Navarrine
Jaar1943
Tango.infohttps://tango.info/T0370021161
El Recodohttps://www.el-recodo.com/music?S=no+nos+veremos+mas
Todotangohttps://www.todotango.com/musica/tema/5819/No-nos-veremos-mas-[b]
NB. Er bestaat ook nog een andere tango met dezelfde titel (geen wals), uit de jaren zestig. Dat nummer is onder andere opgenomen door het orkest van Juan D’Arienzo, met Jorge Valdez als zanger.

No nos veremos más

Kus me nog een keer, ik voel dat we elkaar hierna niet meer zullen zien.

De muziek van No nos veremos más is een droevige, gedragen wals. De tekst sluit daar helemaal bij aan. De titel zegt eigenlijk alles al: “We zullen elkaar niet meer zien.” De tekst is een impressionistische schets van een laatste afscheid, van de gevoelens die daarbij horen: een kus, een keel die volschiet, de pijn van twee levens die van elkaar gescheiden worden. Of zoals de liedtekst schrijft: “Een liefdesziel die sterft”.

Volledige vertaling

Marina y Alexis bailan ‘No nos veremos más’

Alexis Quezada is een van mijn tangohelden. Zijn stijl is simpel, kaal bijna, maar o zo muzikaal. Prachtige schlemiel. Kijk hoe hij op het einde rondloopt in zijn jasje. Hier danst hij met Marina Lienhardt de tangowals No nos veremos más. Tijd en plaats: 2009, Milonga Casa Valencia in Barcelona. Leuke milonga trouwens, met die waxinelichtjes op de tafels en dat verlichte gat waar die mensen staan te kijken. Het orkest dat speelt is van Lucio Demare, de stem is van Raúl Berón.

Mañana zarpa un barco

De tango, bevriende haven waar de illusie ankert.

Manana zarpa un barco is het melancholische lied van de zeeman die dansend in de havenplaats weet dat hij ’s morgens moet vertrekken. Hij geniet van zijn tijd aan wal:Laten we dansen tot aan de echo van de laatste maat”, zegt hij, “morgen hijsen we het anker, misschien kom ik niet meer terug”. Zijn meisje huilt. Hij, de zeeman, heeft geen idee waarom. “Laten we dansen, laten we vergeten”, zegt hij. Terug op zee droomt hij ’s nachts weer van de tango. In het maanlicht liegt het ritme van de golven hem de maat.

De muziek van deze tango werd gecomponeerd door Lucio Demare, de tekst is van taalvirtuoos Homero Manzi (1907-1951). Werkelijk wonderschone regels heeft dit lied. Het begint al met het prachtige Riberas que no cambian tocan al anclar (“Aan onveranderlijke kusten ankeren we”). Daarna gaat het gewoon door, de ene regel is nog mooier dan de andere. (In totaal schreef Manzi zo’n 150 tangoteksten. Hij werkte samen met onder andere Lucio Demare (Malena, Tal vez será su voz) en met Anibal Troilo (Barrio de tango, Romance de Barrio, Sur), maar ook met Francisco Canaro, Alfredo Malerba, Rodolfo Biagi en nog veel meer bekende orkestleiders. Zijn vaste samenwerkingspartner was evenwel de pianist Sebastián Piana, met wie hij tal van bekende milonga’s schreef.

Volledige vertaling