Juli 2016, Poema Milonga in Oxford. De Argentijnse dansers Mara Oviedo en Luciano Paulino interpreteren de tango Moneda de cobra. Mooi gedanst, mooi rustig in de muziek. De prachtige muziek die klinkt is van het orkest van Lucio Demare, de stem is van Raúl Berón.
Tag: Lucio Demare
Camila Gajardo y Raúl Santana – No te apures cara blanca
Juli 2014, Magaldi Tango Club, Santiago, Chile. De Argentijnse dansers Camila Gajardo en Raúl Santana treden op en interpreteren de tango No te apures, Carablanca van Garza en Bahr. Mooi gedanst, mooi in de pauzes van de muziek van het orkest dat speelt, dat van Lucio Demare met zang van Juan Carlos Miranda.
3 x Solamente ella
Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.
Muziek | Lucio Demare |
Tekst | Homero Manzi |
Jaar | 1944 |
Tango.info | https://tango.info/T0370216844 |
El Recodo | https://www.el-recodo.com/music?lang=nl&S=solamente+ella |
Todotango | https://www.todotango.com/musica/tema/4055/Solamente-ella/ |
Solamente ella
Samen, zonder kennis en onhandig, leerden we hardhandig liefdes’ waarheden.
Prachtige tango, deze Solamente ella. De titel, “Zij alleen”, geeft aan waar de tekst om draait: om haar alleen, om de geliefde geliefde. Uit de tekst spreekt verdrietig liefdesverdriet en een gevoel van schuld. De geliefde is een sprookjesachtig wezen dat in het eerste couplet zomaar uit de lucht is komen te vallen, zo lijkt het: “een geest van stilte en zang”. Het refrein beschrijft de liefdesdroom: de geliefden waren jong en onhandig, leerden hardhandig liefdes’ waarheden kennen. In het laatste couplet (niet gezongen in de versie van Demare) volgt het afscheid, waarna zij alleen nog maar in zijn dromen voortleeft.
Volledige vertalingAl pasar
En de stem van de pijn van de stilte weerkaatst in de lucht de zoete echo van een park dat tussen de hekken zucht met de stem van een bandoneon.
Prachtige wals, deze Al pasar. Prachtige muziek en een onverwacht poëtische tekst. De titel Al pasar betekent “In het voorbijgaan”. Nu zou je verwachten dat het lied over een ontmoeting gaat, dat een of andere geliefde in het voorbijgaan passeert. Maar niets van dat alles: het is een nachtelijke wind die waait, die blaast door een halfverlicht parkje. De maan schijnt, er twinkelen een paar sterren. Er is een mogelijke geliefde, maar die is op afstand. De maan besluipt haar lichaam, alleen het parkje weet wie zij is. En in de passerende wind valt de zoete liefdesecho te beluisteren van de klanken van een bandoneon.
Volledige vertaling3 x Tal vez será mi alcohol
Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.
Muziek | Lucio Demare |
Tekst | Homero Manzi |
Jaar | 1943 |
Tango.info | https://tango.info/T0370199282 |
El Recodo | https://www.el-recodo.com/music?S=Tal+vez+ser%C3%A1+mi+alcohol+%28Tal+vez+ser%C3%A1+su+voz%29 |
Todotango | https://www.todotango.com/musica/tema/567/Tal-vez-sera-mi-alcohol/ |
Tal vez será mi alcohol
Het is donker op de dansvloer en onbedoeld vormen zich schaduwen, die Griseta oproepen, Malena, Maria Esther.
Een tango binnen de tango, dat is deze Tal vez será mi alcohol. In de tekst bevinden we ons in een donkere tangosalon. De schaduwen roepen vrouwspersonen uit andere tango’s op, onder andere Griseta en Malena. Er speelt droevige tangomuziek: een bandeneon, een hartverscheurende viool, een snikkende stem. De tekstdichter, gevoelig als hij is voor al deze indrukken, herinnert zich daardoor, of misschien wel door de alcohol, de stem van een geliefde. Zij is niet meer, ze was opeens vertrokken, maar de tekstdichter kan niet anders dan aan haar denken, vooral als de sombere schaduwen van de tango haar oproepen. Prachtig hoe de sfeer van een tangosalon en de treurige muziek verbonden wordt met een herinnering én de verwarring van de hoofdpersoon. Want was het nu de muziek of de alcohol, dat hij haar stem hoorde? Deze tekst uit 1943 verwijst naar andere bekende tango’s: Griseta uit 1924, Malena uit 1942 en de wals Maria Esther (1943 of eerder).
Deze tango van Demare en Manzi stamt uit het voorjaar van 1943. Het nummer werd meteen, 6 mei 1943, opgenomen door het orkest van Lucio Demare met de stem van Raúl Berón. Een kleine maand later, 4 juni 1943, kwam de rechts-militaire regering van Pablo Ramirez aan de macht, waarvan Juan Perón onderminister was en in 1945 de gekozen president werd. Met de rechts-militaire dictatuur kwam ook de censuur, en die censuur keurde af: Lunfardo (het slang van Buenos Aires), alcoholgebruik en dronkenschap en “alles wat als negatief voor de taal of het land kon worden opgevat”. De tango Tal vez será mi alcohol was meteen de klos. De titel werd Tal vez sera tu voz (naar een regel uit het lied), de verwijzingen naar alcohol in de tekst werden aangepast, de fueye (blaasbalg oftewel bandoneon) werd een piano. Nog datzelfde jaar, 13 september 1943, werd de gecensureerde versie nogmaals opgenomen door Demare/Berón. Dat is de versie die in de salon het meest gedraaid wordt. Ook de uitvoering van Troilo/Marino uit datzelfde jaar is de gecensureerde versie.
Volledige vertaling3 x Malena
Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.
Muziek | Lucio Demare |
Tekst | Homero Manzi |
Jaar | 1942 |
Tango.info | https://tango.info/T0370182732 |
El Rocodo | https://www.el-recodo.com/music?S=malena |
Todotango | https://www.todotango.com/musica/tema/29/Malena/ |
3 x No nos veremos más
Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.
Muziek | Lucio Demare |
Tekst | Alfredo Navarrine |
Jaar | 1943 |
Tango.info | https://tango.info/T0370021161 |
El Recodo | https://www.el-recodo.com/music?S=no+nos+veremos+mas |
Todotango | https://www.todotango.com/musica/tema/5819/No-nos-veremos-mas-[b] |
No nos veremos más
Kus me nog een keer, ik voel dat we elkaar hierna niet meer zullen zien.
De muziek van No nos veremos más is een droevige, gedragen wals. De tekst sluit daar helemaal bij aan. De titel zegt eigenlijk alles al: “We zullen elkaar niet meer zien.” De tekst is een impressionistische schets van een laatste afscheid, van de gevoelens die daarbij horen: een kus, een keel die volschiet, de pijn van twee levens die van elkaar gescheiden worden. Of zoals de liedtekst schrijft: “Een liefdesziel die sterft”.
Volledige vertalingMarina y Alexis bailan ‘No nos veremos más’
Alexis Quezada is een van mijn tangohelden. Zijn stijl is simpel, kaal bijna, maar o zo muzikaal. Prachtige schlemiel. Kijk hoe hij op het einde rondloopt in zijn jasje. Hier danst hij met Marina Lienhardt de tangowals No nos veremos más. Tijd en plaats: 2009, Milonga Casa Valencia in Barcelona. Leuke milonga trouwens, met die waxinelichtjes op de tafels en dat verlichte gat waar die mensen staan te kijken. Het orkest dat speelt is van Lucio Demare, de stem is van Raúl Berón.
3 x Mañana zarpa un barco
Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.
Muziek | Lucio Demare |
Tekst | Homero Manzi |
Jaar | 1942 |
Tango.info | https://tango.info/T0370189813 |
El Recodo | https://www.el-recodo.com/music?T=Ma%C3%B1ana+zarpa+un+barco |
Todotango | https://www.todotango.com/musica/tema/313/Manana-zarpa-un-barco/ |
Mañana zarpa un barco
De tango, bevriende haven waar de illusie ankert.
Manana zarpa un barco is het melancholische lied van de zeeman die dansend in de havenplaats weet dat hij ’s morgens moet vertrekken. Hij geniet van zijn tijd aan wal: “Laten we dansen tot aan de echo van de laatste maat”, zegt hij, “morgen hijsen we het anker, misschien kom ik niet meer terug”. Zijn meisje huilt. Hij, de zeeman, heeft geen idee waarom. “Laten we dansen, laten we vergeten”, zegt hij. Terug op zee droomt hij ’s nachts weer van de tango. In het maanlicht liegt het ritme van de golven hem de maat.
De muziek van deze tango werd gecomponeerd door Lucio Demare, de tekst is van taalvirtuoos Homero Manzi (1907-1951). Werkelijk wonderschone regels heeft dit lied. Het begint al met het prachtige Riberas que no cambian tocan al anclar (“Aan onveranderlijke kusten ankeren we”). Daarna gaat het gewoon door, de ene regel is nog mooier dan de andere. (In totaal schreef Manzi zo’n 150 tangoteksten. Hij werkte samen met onder andere Lucio Demare (Malena, Tal vez será su voz) en met Anibal Troilo (Barrio de tango, Romance de Barrio, Sur), maar ook met Francisco Canaro, Alfredo Malerba, Rodolfo Biagi en nog veel meer bekende orkestleiders. Zijn vaste samenwerkingspartner was evenwel de pianist Sebastián Piana, met wie hij tal van bekende milonga’s schreef.
Volledige vertaling